Vanmorgen kwamen we met alle kleuters van onze school bijeen in de speelzaal om de jarigen van de maand maart te vieren. In onze klas waren dat Joren en Mathijs.
Nadat we de jarigen van de maand gevierd hadden was het tijd voor "Relationele vorming". Deze keer was het actiepuntje "Ik zeg danku!". Juf Wendy was (zogezegd) jarig en werd door de andere juffen verrast met een mooie stoel, een mooie kroon en lekkere pralines. Maar... wat hoorde niemand haar zeggen? Juist : "Danku!" Toen trakteerde juf Wendy alle kindjes met een koekje. Wie zei "danku!"? Sommigen zegden het heel spontaan, maar anderen vergaten het te zeggen.
Bij het buitengaan oefenden we het nog eens en ja... nu vergat niemand "danku" te zeggen!
Blijven we dit onthouden?!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten