Vandaag ging het in ons klasje over vissen. Er waren twee goudvissen op bezoek. Wat was het moeilijk ze te tellen. Het waren er maar twee maar het leken er wel vier door de reflectie in de wand.
We bootsten de happende vissen na met ons mondje en keken naar de vinnen (staartvin, rug- en buikvinnen) de kieuwen en de schubben.
De juf had nog een verrassing bij in een plastiek zak. Wat zou daar in zitten? Even voelen allemaal! O... wat voelt die zak koud. Zouden er misschien ijsjes inzitten? Néén hoor.. er zitten twee (dode..) vissen in.
Nu kunnen we de vissen eens van héél dichtbij bekijken. En.... wie durft er ook aan voelen? Wie durft ze zelfs vastpakken?! De meesten "pasten" hiervoor, maar enkele dappere kinderen durfden zonder verpinken de vis vasthouden. Elise wou het zelfs in de plaats van alle anderen doen : "Durf jij niet, Simon? Wacht, ik zal het wel doen!" ;-)
Hoe glibberig.....!
"Doet ze het, of doet ze het niet?" Neen... ze durft toch niet.
Ook Leonie wou het eens proberen. Maar... als puntje bij paaltje kwam
leek het toch niet zo'n goed idee.
Geen enkel probleem voor Tiebe!
Daarna keken we nog naar allerlei soorten vissen (en andere zeedieren als krabben, kreeften, garnalen, inktvissen) in een groot boek dat de juf had meegebracht. Wat waren er rare vissen bij zeg!En de "scharen" van de krabben en kreeften waren toch maar eng om te zien...)
En daarna luisterden we naar het verhaal van "De mooiste vis van de zee".
Leuk!
BeantwoordenVerwijderen