Vandaag waren we er weer alle vijf! Bij het binnenkomen wou Johannes direct een moeilijke puzzel maken. De anderen volgden dadelijk zijn voorbeeld maar niet iedereen hield het vol tot de puzzel helemaal klaar was.
Wanneer het liedje van "Goeie morgen Jules" uit de luidsprekers klinkt is het tijd om naar de zithoek te komen. Oei... Jules zat daar nog steeds in zijn pyjama. Seppe en Lasse hielpen hem zijn pyjama uit te doen.
En Olivia probeerde hem alleen aan te kleden. Dat was moeilijker dan ze gedacht had.
De juf hielp een handje.
We vertelden elkaar welke leuke dingen we zo allemaal in het voorbije ZONNIGE weekend gedaan hadden en daarna keken we naar de nieuwe prenten en foto's die op het bord hingen. Liv en Seppe hadden ook foto's van hun eigen grootouders bij en toonden die aan de andere kinderen.
En de juf zorgde ook voor allerlei boeken over dit onderwerp.
Daarna keken en luisterden we naar het verhaal van Jules die met zijn opa
naar het park en naar de speeltuin fietst.
In het park waren er eenden en ganzen.
Opa en Jules gaven hen broodkruimels.
Op de laptop keken we nog naar een educatief filmpje waarin we het verschil tussen ganzen en eenden goed konden zien. Deze mijnheer toont hoe je een gans moet pakken zonder ze pijn te doen.
Dat gaan we toch maar best niet proberen in het park.
Een super geïnteresseerd publiek!
Toen we in de speelzaal aan het fietsen waren kwam juf Jantine ons roepen. Een kindje uit haar klas had door het raam gekeken en twee kleine egeltjes opgemerkt.
Die wilden we natuurlijk van dichtbij zien! Zoooo schattig!
Spijtig genoeg is het geen al te goed teken wanneer je overdag egeltjes ziet rondscharrelen. Egels zijn immers nachtdieren en slapen overdag. Vaak zijn deze egeltjes dan ook ziek.
De juf zag dat deze egeltjes vele teken hadden... Dat zijn ongetwijfeld de boosdoeners.
(Deze foto is er een van het internet, maar zo zagen de teken bij de egeltjes er ook uit)
Als ze er morgen nog zijn gaan we zeker naar de egelopvang bellen zodat de teken vakkundig verwijderd kunnen worden en de egeltjes nog een kans maken om te overleven.
Jullie worden op de hoogte gehouden.
Ook als de schortjes al aan zijn om te gaan schilderen houden de kinderen nog een oogje in het zeil.
Ja... ze zitten er nog steeds.
Wij begonnen alvast te werken aan het cadeautje voor onze grootouders!
Met onze handjes lukt het schilderen zelfs nog beter dan met schilderborstels!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten